Hep güneşin doğmadığı tarafta beklemisim senin o yüreğimi aydınlatan ilk ışıklarını ...
Kor bir ışıkla aramisim karanlıklar içinde, ezip geçtiğin sevdami .
Ve her uyandığımda kabus sandığım gerçeklerinle tekrar tekrar uykuya dalmisim .
Ne yazıkki sen uyudugumu sanmıştin.
Fakat ben bir daha gozlerimi aralamamistim ...
Kayıt Tarihi : 18.11.2018 04:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!