bir devri kapatıyordum kendi tarihimdeki
karanlık bir çağ başlatıyordum
alnı açık kahramanlıklarımı
çalkalanan
dalgalanan
ve hırpalanan geçmişime gömüyordum
tüm suçunu üstüme alıyordum yaşadıklarımın
münzevi bir berduştluktu bundan böyle
herkesi kendi yargısına bırakıyordum
kimbilir belki
yaralarımı yalamakla geçecekti günlerim
kimbilir belki de
kendi ısırığımla kendimi
bir otel odasında zehirleyecektim
sen çıktın
acıkmış bir çocuğa ana memesi gibi
bir yurt kadar sıcak
yağmalanmış bir bahçeyi suladın
bir tohum düşürdün toprağıma
şimdi yeşerme vaktindeyim
çok arayıp zor bulduğumsun
gayyadan kurtuluşumsun
en güçlü yanlarımla seveceğim seni
beni bırakma
Kayıt Tarihi : 20.12.2003 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)