Zor Bekleyiş Şiiri - Muhammet Furkan Sayan

Beklemek zordur
Bozkır'da kaderdir ayrılık
Duman görmek gözyaşı demektir
Kara Tren beklenen birinin sesidir

Beklerken oturuvermek
Bir bardak çay içememek
Soğuk Erzurum ayazında
Günlerce ağlamaktan
Gözleri nemlenir
Nemden kurtulmak için
Gözyaşı dökülür
Gözden yaş süzülür de
Bekleyenin gözyaşları
Yanağından inmeden
Bir parça buz olur

Erzurum ayazı değildir
Donduran yaşları
Garın soğuk bankı
Yada bozkır
Hele geceleri esen rüzgar
Hiç değildir
Bir mum ışığı kadar umut bırakıp
Bakmadan arkasına
Çekip gidendir
Gözyaşlarını donduran

Gidemez bu bedenim
Bir demir tabutta
Onu aramaya
Hiç çıkmamış ki
Erzurum'dan dışarıya
Bozkır çocuğu alışamaz yabana
Kara Tren onuda götürür
Belkide en ücra uzak yerlere
Sonra
Dönemez o da geri
Gitsede
Bir lahza cılız ışığın peşinde
Bekleyeni olmaz
Kaybolursa yabanda
Arayıp soranı olmaz