sımsıkı yummak yüreğimi aşka
bir güvercin açken doymak yalnızlığa
anlamsızlaşmak buğudayken gözüm
sesimi susturmak zor be gülüm
anılara yolculuk diken üstü
kızgın kumlarla dağlandı sözüm
rehin alınmış gibi özlenen ölüm
sen oldukça içimde zor be gülüm
çisil çisil yağışların geceme
pembeydi bulutlar üstüme çökmeden önce
nefesini çaldın dolulara tutuldu günüm
şimdi her gün alev kusmak zor be gülüm
eşsizdi ellerimdeki kavuşmalar
artık şarkılar kulağımda ağıttalar
varlığınla uzaklardaydı çözümsüzlüğüm
aklımla yüreğime dolanmak zor be gülüm
yalnızlık altın kafes seninleyse samanlık
sessiz oldum sanki karaya vurmuş balık
su üstünde peri misali korkusuz yürürdüm
azgın sularda boğulmak zor be gülüm
ney sesi yerleşti kör duvarlara
imgeler sahip yokluğunda bakışlarıma
dikensizmiş gibi hoyratça sökülen güle döndüm
susuz kuyularda yaşamak zor be gülüm...
(28 01 2007)
Aslı DemirelKayıt Tarihi : 29.1.2007 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
harika selamalr sevgiler karadenizden zonguldakdan
TÜM YORUMLAR (6)