Zor Anlar Şiiri - Giray Özer

Sıkışmış zaman içime patlayacak gibi
Karışıyor içimde hatıralar, sessizce
Okumaktan bayılmış gözlerim
Alev alev yanıyor nefesim, çıldırmış gibi

Daralmış etrafımdaki çelikten duvar
Eriyip gidiyor dilimin üzerinden kelimeler
Haykırdıkça güçlenip, dönüyor bana sesim
İki büklüm olmuşum, hayat en acı zehir

Rüzgar keskin bir ıslık kulağımda
Anlamıyorum, nerede kaldı bu sonbahar
Düştüğü yere iz bırakmıyor gözyaşım
Ruhum, kuru bir yaprak gibi ölüme süzülüyor

Son'u düşünüyorum ümitsizce, kederli
Kalbim ürkerek atıyor ritimsizce
Ayak uydurmak zor bu kalıbın içinde
Parçalayıp, kırmak istiyorum ellerimle