Zor Amma Şiiri - Mehmet Ayhan Günaydın

ZOR AMMA

Bir patlıcan tavası,
Bir de kuru fasulye.
Bulabilirseniz eğer,
Şöyle, bir de etle.

Bir pişirin.

Bekletin.
Bir gün sonra yeyin.

Böyle yapardı,
Rahmetli dedem.

Pişittirir, yemezdi,
Bize de yedirmezdi.

Bir gün de bekletirdi,
Öyle yer, yedirirdi.

Geçen gün hiç yoktan,
Aklıma geldi birden.

Denemek için pişirdim,
Aynı gün, hem de ikisini birden.

Hazır maaşı da aldım.
Gözümü de kararttım.
Girdim kasaba,
Tuttum, bir de et aldım.

Demeyin bu nasıl adam.
Sırf merakımdan.
Soramamıştım o zaman,
Rahmetliden korkudan.

Bir bildiği varmış meğer,
Deneyin de bir bakın.
Hakikaten, lezzeti artıyormuş,
Bir de böyle siz tadın.

Bulabilirseniz eğer,
Yapabilirseniz eğer.
Bi de böyle siz yapın.
Varsa yapamayan,
Onları da çağırın.

Ben yaptım.
Dostları da çağırdım.
Yahu sahiden böylesi
Lezzetliymiş taamın.

Aman canım.
Senede bir yapabiliyoruz,
Nasılsa.
Boş verin
Sizde gözünüzü karartın.
Karartın.

M. Ayhan Günaydın.
8 Aralık 2005
Ankara