Zor Adam Şiiri - Tevfik Tekmen

sertim biraz, kesilmem kolay
çeliktendir iskeletim devrilmem kolay
bileklerim bilek ister bükmeye
kolay bükülmem
güç ister kuvvet ister
yürek ister en başında
zor adamım ben, adım Mustafa

hokkalıyımdır biraz, ağır çekerim
boyum uzundur, göklere değerim
taşıyamazsın öyle kolay
düşersem kaldıramazsın
kalırsın altta
zor adamım ben, adım Mustafa

etim serttir benim, yiyemezsin kolay
diş ister çiğnemeye, ezmeye
kolay değilim
hazmetmeye mide ister
otururum taş gibi
sancılanıp kıvranırsın
ağlarsın sonra
zor adamım ben, adım Mustafa

başım diktir benim, göğsüm ileride
eğip bükemezsin, kolay değil öyle
yular sevmem hiç
yedemezsin
çekemezsin her yöne, cesaret ister
sövemezsin öyle kolay, cüret ister
dövemezsin tekme tokat
yenemezsin
pes etmem kolay kolay
boşuna uğraşma
zor adamım ben, adım Mustafa

sevemezsin öyle kolay
yürek ister
sevdiysen gidemezsin
ciğerin yanar, terk edemezsin
sevmişsen geçemezsin
kolay mı
çiğneyip tüküremezsin sakız gibi
basıp ezemezsin
kolay sanma
zor adamım ben, adım Mustafa

ağlatamazsın öyle kolay
kurumuş pınarlar, su ister kendine
ağlarsa taşar zaten, geçilmez önüne
sel olup akarsa bent ister
ben kolay kolay ağlamam
ağlarsam kolayla susmam
sonra pişman olma
zor adamım ben, adım Mustafa

ben yaşlı bir çınarım
mor dağlarda yaşarım
yamaçlarım zor benim, zordur hayatım
yer döşeğimdir, gök yorganım
başım duman duman
bulutlardır arkadaşım
yıkanırım soğuk yağmurlarda
güneşle ısınırım
şimşekler ışığımdır, yıldırımlar oyuncağım
deli rüzgârlar sırdaşım
öyle yaşarım
onlardır benim dostlarım

dallarım kollarımdır, kanat açarım yaylalara
köklerim ayaklarım, sağlam basarım toprağa
ıslanırsam gene kururum
kurumuşsam yeşeririm yeniden
yaşarım
kolay kolay yıkılmam da
yıkılırsam zor kalkarım
deli Mustafa’dır adım, veli Mustafa, veya Mustafa
zor değilim aslında
anlayana kolay adamım

Mayıs/2009 Lüleburgaz.