Hep şikâyet ettin hayattan,
Mutlu etmedi seni
Kışın yağan kar,
Yazın açan güneş.
Aralığın sekizinde
Küçük bir hastanenin
Göz kliniğinde
İşte yine isyanlardasın,
Vefasızlıktan,
Unutulmuşluktan,
Oysa sensin,
Kocaman odadaki tek hasta,
Kar gibi yatağının çarşafları,
El üzerinde tutuyor doktorların seni,
Üstelik hemşireler de güler yüzlü,
Daha ne istersin, bilmem be dostum!
Hoşuna mı gidiyor zor adam olmak,
Bırak filizlensin içindeki sevgi,
Hayata biraz daha gülerek bak!
Kayıt Tarihi : 14.4.2008 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Arslan Alaçamlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/14/zor-adam-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!