Zor Şiiri - Selver Güvercin

Zor,
Zor be Bahar Gözlüm, zor
Sen olmadan yaşamak
Öyle özledim ki seni,
Sesini, gözlerini,
Tarifi mümkün değil,
Anlatamıyorum hislerimi.
Geçsek karşılıklı,
Tutsak ellerimizi
Konuşmadan,
Döksek gözyaşımızı
O anın bir anı
Değer bin yıllık ömre
Bu yılda kaldık, olmadı
Bahar gözlüm
Artık sözümüz seneye
Dinleyemiyorum o şarkıyı
Sen olmadan
Boğazım,
Gözlerim düğümleniyor
Kilitleniyorum,
Kopuyorum dünyadan
Dostlar
Ya yanımda adını anmayın
Ya da tutun getirin kollarından…