Zor Şiiri - Bekir Dalkıç

Sen üzgünsün diye herkes üzgün mü olacak sanki? Bak dolu mekanlar, çalıyor, çınlıyor davullar, sazlar.
Açsa karnın herkeside aç mı zannediyorsun? Kuruluyor sofralar üç öğün. Bir kuş sütü eksik.
Sanki bir şey söyleyeceksin ve herkes ayacak. Kalkacak millet, seni ayakta alkışlayacak. Yok öyle bir dünya.
Bir şiir yazıyorsun acıdan, herkes okuyor mu acaba?
Okuyanlar bakıyor mu seninle aynı açıdan? Zor.
Bir şey söylüyorsun açıyorsun kalbini, çıkıyor illaki onu da acıtan.
Sen seviyorsun diye herkesi herkeste seni mi sevecek sanki.
Deli misin nesin diyecekler elbet.
Vuracaklar suratına suratına tokadı.
Normal değil sevmek hem de durup dururken.
İnsanlar birbirini vurup dururken.
Böyle yaşamak zor.