Yaşatmak ne zor kurumaya başlayan umutsuz bir
çiçeği
güneş ışığı çaresiz kalır çaresiz kalır avuçlarından akan
su
çaresiz kalır soluduğun hava seni doğuran toprak
son çırpınışlarda umutlanırsın biraz daha sarılırsın
geri dönen bir hayat sanırsın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta