Zor Şiiri - Enver Akbarut

çöllerin kumu gibi
yanarım geceleri
hasretine sarılırım
çıldırır dolunay

içim de kahrımsın
gurbet veda değildir
unutamam seni yar
istesende, istesemde
yazdım seni kaderime
delirir vedalar

geceler benimlesin
gündüz konuşmasanda
kimsem yok hayalinden başka
ölürüm göremezsem ölürüm
kudurur özlemler

ey iki cihanın mavisi
ömrümün tecellisi
al götür beni al götür
diyetler kadısına
sevinsin gökkuşakları
öğretmen kız, sende