Kalemi kağıda sevdirmek gibi
Zor oluyor bu başlangıçlar
Kıvrımlı ve sancılı.
Ürkek bir kuşa yaklaşmak kadar zor.
Işıktan korkan her odada,
Hırs yatağı dünyaya uyanırken,
İnsana, insan olmak zor.
Savrulurken dilden dile sözcükler
Bir dilsizin avucunda
Kelimeleri eriyor iken gördüm
Gördüm ve inandım aşka.
Ve sen...
Tuba ağacının dallarından
İlahi bir yel ile esen umudum
Kahpe dünyanın ısıtmayan güneşinde,
Kahverengi gözlerine bakabilmek zor.
Bu yüzden gündüzlere dargınım.
Gecemi aydınlatan dualardan
Gözlerine akseder yazgım
Şimdi, sana senden daha yakınım.
Kayıt Tarihi : 26.11.2014 13:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Güçlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/26/zor-245.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!