Zor Şiiri - Sinan Şaşmaz

Sabahın verdiği sersem ifade.
Yaşamaya isteksizlik.
Birde yalnız olunca insan,
Sonsuz uykulara dalmak ister.

Kocaman şehirde tekil yaşam.
Eskilerden esinti beklemek.
Pare pare bölünmüş düşler.
Aşk hudutlarının dışında,
Dikenli tellere dolanmış özlem.
Aşka dair olanlar yasak.

Kendimi yargıladığım zamanlar,
Acımasız kararlar verdim.
Mülteci yaşamda sürgün.
Bazı zaman infaz hükmü.
Cellâtlığını kendimin yaptığı.
Darağacı kurdum bulutlara.
Bol ilmikli halatın gaddarlığında,
Can vermek ne de zor.

Kolların boşluğu sardığında,
Sözler bıçağını çeker.
Bazen ettiğin küfürler,
Kaşların çatıldığı yüzünde,
Ağlamaklı ifade verir.

Lanetli dillerde aşk perişan.
Şekilciler aşın hâkimi.
Boyalı sözlerle kandırılan,
Harabe olmuş yaşamın,
Enkazında kaybolmak ne zor.