yine düşüp kalmışsın
sahte gülüşlerin tuzağına.
el uzatanlar şartsız değil
bin bir menfaat sırasında.
duman sarmış başlarını
yıkanmamış tül gibi.
kalmadı nefeslerin
anıların kokusunda.
seyrederken yalnızlığını,
çileli ömrüne sabır,
sabrına umutsuzluğum düşer.
hüzün verir liman taşları,
akşam güneşinin
tam ortasında.
yağmurlar yıkasın yüzünü,
kar beyazlığı kirini örtsün ki,
senden başkasına
gönlüm sevdalanmasın;
şu ömrümün
az kalanında.
16.12.2011
Zonguldak
Kayıt Tarihi : 28.7.2012 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!