şimdi…
eylül hüznü dolanıyordur saçlarında.
son hayat öpücüğü konmuş yapraklarında,
turunculu kırmızılıklar
son yazını yaşıyordur.
aşıkların…sarmaş dolaşken Fener yollarında,
ayrılanlar kuytularında ağlıyordur.
anıları sende olanların emanetini,
bilirim…iyi saklarsın zamanlarında.
vefanın...alnı açıktır borç sayfalarında.
kırılıp dökülenler
boşluklarına doldurulurken,
yeni hallerine çabuk alışır resimlerin.
ellerin tutunamayanlara geç de olsa uzanırken
umudu sarar çilelerin.
bilirim Zonguldak;
yeşilse yeşil…
maviyse mavisindir.
emeğin gözbebeğinde,
gözü karadır karanın en güzeli gözlerin
.
16.Eylül.2011
Zonguldak
Kayıt Tarihi : 17.9.2011 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
uzağındağım şimdilik..özlemişim..
Yüreğinize sağlık ...
Ne zaman bir Zonguldak adı geçse biryerlerde, Hasan Hüseyin Korkmazgil' in o çok sevdiğim şiirinden aşağıdaki bölüm düşer gönlüme...
karadeniz derler bir kara derya
abanmış üstüne kozlu’da çocukların
kömür müdür yürek midir ocaklardaki
ağıt mıdır figan mıdır bacalardaki
zonguldak zonguldak vurur yüreğim
zonguldar dertlerim günde beş öğün
katarlanır albayraklı cenazelerim
kimi ağlar ekmek ekmek, ne bilem
kimi ağlar okul okul, ne bilsin
ne bilsin grizuyu grevi sendikayı, kemal’ım
ne bilsin yoksul yetim?
sen hep samsun’a mı çıkarsın ay oğul ay kemal’ım
hele bir de kömürlere
çık hele bir
çık hele bir
kemal’ım!
Selam olsun karaelmas şehrimize ve bu şiirin yazarına. Sevgimle...
TÜM YORUMLAR (2)