Zonguldak Sana Emanet

Şimdi kocaman bir karanlık bekler bizi.
Durma delice koş, bağır, çağır,
Yık beraber gezdiğimiz o ucube
Zonguldak sokaklarını...
Geç Fenere, yakma bir sigara.
Yeterince kirli olan bu şehir
Daha fazla kirlenmesin
O zehrin dumanıyla.
Artık ben yokum, biz yokuz
El ele koştuğumuz
İstanbul Park’ın yollarında.
Liman arkasında yüzümüze vuran
O sert dalgalar...
Sahil de para isteyen bir kaç çingene,
Kozlu sahilin büyüleyici görüntüsüne,
Bütün o yağan yağmurlara,
Değdi mi söyle bana,
Bütün o gözyaşlarına ?