Zonguldak Taş Kömürü,
Karadeniz'in Gözü.
Vatan'a Hayat Veren,
Yaşamın Bel Kemiği...
Nak:
Varlık Değerlerini, )
Santim Santim Yaşarlar.)
Her Nefes Alışında, 2
Zamanı Bir Tadarlar... 2
* * * * *
Dağları Devirirler,
Has Madeni Çekerler.
Hayatın Akışını,
Böylece Gösterirler...
* * * * *
Kara Toprak Altında,
Oksijenle Yaşarlar.
Dertlerin Dirhemini,
Hafızada taşırlar...
* * * * *
Nice Tehlikelerle,
Baş Göz'e Kalmışlardır.
Yeryüzü'ne Çıkışta,
Yeniden Doğmuşlardır...
* * * * *
Memlekette Onların,
Büyük Hizmeti Vardır.
Hal Hatırın Sorarsan,
Gam Yükü Derdi Kârdır...
Kayıt Tarihi : 31.12.2016 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bahtiyar Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/31/zonguldak-madeni-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!