Beş sene önce seslenmiştim sana,
Kömürün gibi dünyamızı karartma!
Umutlarımızı gömme, hırçın sularına!
Sitemim sana, Zonguldak Limanı!
Efkârlıyım, bu sonbahar akşamı.
Çok mu gördün, dört senelik yaşamı?
Alıp gideceğim buralardan başımı,
Tükendim ben, Zonguldak Limanı!
Sen; dönüp dur yine, deniz feneri.
Bu şehre bir can verdiğimden beri;
Battı gemilerim, dönemez geri.
Haykırışım sana, Zonguldak Limanı!
Sen; dönüp dur yine, deniz feneri.
Bu şehir dar, taşımaz beni.
Geçen her saat, eritir beni.
Bana yol göründü, Zonguldak Limanı!
Sılada ana hasreti, yüreğimi yaralar.
Burada eşim toprakta, ciğerimi paralar.
Dost değil, düşman halime ağlar,
Duramam gurbette, Zonguldak Limanı!
Dokunsalar; ağlayacağım bu sonbahar akşamı.
Acı veriyor, bu şehrin her yanı.
Hangi köşeye baksam, bir anı
Canlanıyor gözümde, Zonguldak Limanı!
Karadeniz’de battı gemilerim.
Miadım doldu, artık giderim.
Ayrılıklar benim değişmez kaderim.
Elveda sana, Zonguldak Limanı!
Loş ışıklar ve mehtap, vururken sahile;
Camlı Köşk’te iki genç görürsen, el ele
İçli bir şarkı da çalıyorsa hele;
Hatırla bizi, Zonguldak Limanı!
Bizi ayıran, fani dünyaydı.
Yaşadıklarımız, farz et ki rüyaydı.
Yarım kalan, temiz bir sayfaydı.
Bitti masalımız, Zonguldak Limanı!
Kayıt Tarihi : 5.7.2006 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(17 Ekim 1998 Cumartesi.Dört yıllık evli iken, kansere yenik düşen merhum eşimi Zonguldak'ta bırakıp Hatay'a dönerken)
Yaşadıklarımız, farz et ki rüyaydı.
Yarım kalan, temiz bir sayfaydı.
Bitti masalımız, Zonguldak Limanı!
Hemşerim duygu yüklü bir şiirin kutlarım sizleri Başınız sağ olsun.16 yılın geçti Zonguldak'ta 31. 08. 1989 İl milli eğitim müdür yardımcısı olarak başlamıştım Zonguldak'ta tanışmamışmıydım Zonguldak'ta selamlar
TÜM YORUMLAR (5)