Zonguldak’lım, kömür karası gözlerinle,
Gecemi gündüzüme kattın sessizce.
Bir gülüşün var ya, denizden mavi,
Rüzgâr bile adını taşır gizlice.
Toprağında sevda, yüreğinde bahar,
Bir bakışın yeter, içim yanar.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta