Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
O karalar yokmu korolan yürekleri taşır...
ışıltısı göz ötesi
sıcaklığı cehennem
aşkı ardıç kokusu
tebrikler ve sevgilerimle
Zonguldak'i kömür karasıyla simsiyah sanırdım.Acaba ışıl ışıl mı yoksa sizin duygularınız bakışınız mı ışıltılı Hocahanım..... Meslektaşınız olarak mutlu bir şairle karşılaşmam sevindirdi beni
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta