Bir potkobaçın gürültüsünü duyuyoruz
İkinci kartiyede göz gözü görmüyor
Bir kuytu cepteyiz
Faytonlar çekip götürüyor
Korkularımızı,yıkılışlarımızı
Yüzlerce metre altındayız yeryüzünün
Yüzlerce metre uzağız bir çok şeyden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
bu yakınlarda ben girdim ocağa..deniz seviyesinden 245 metre aşağıya...yaşadığım duygu aynen bu dizelerdeki gibiydi...kutlarım memleketimin şairini...
Ne güzel bu aslında pek fazla düşünmediğimiz sadece maden ocağı çöküp patladığında hatırladığımız emekçileri şiirinizde dile getirmişsiniz.
Zonguldakta maden ocağında çalışan bir arakadaşıma yerin metrelerce altında olmak nasıl bir duygu diye sorduğumda.'Bunun tarifini yapamam ama ocaktan her çıkışımda yeniden doğmuş gibi şükrettiriyor insana demişti.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta