Bir potkobaçın gürültüsünü duyuyoruz
İkinci kartiyede göz gözü görmüyor
Bir kuytu cepteyiz
Faytonlar çekip götürüyor
Korkularımızı,yıkılışlarımızı
Yüzlerce metre altındayız yeryüzünün
Yüzlerce metre uzağız bir çok şeyden
Kucak kucağayız umutlarımızla,düşlerimizle
Bir martoperfaratör deliyor zamanı
Duyguları dinamitliyor barutçular
Sevgiyle dopdolu vagonlar tumbada
Ve mutlak bir huzur
Tekdüze vuruşlarında yüreklerimizin
Yüzlerce metre altındayız yeryüzünün
Yüzlerce metre uzağız bir çok şeyden
Zonguldak 1976
Vedat DidariKayıt Tarihi : 4.12.2003 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Didari](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/12/04/zonguldak-dusunceleri-2.jpg)
Zonguldakta maden ocağında çalışan bir arakadaşıma yerin metrelerce altında olmak nasıl bir duygu diye sorduğumda.'Bunun tarifini yapamam ama ocaktan her çıkışımda yeniden doğmuş gibi şükrettiriyor insana demişti.
TÜM YORUMLAR (2)