Zonguldak Şiiri - İsmet Arslan

Maçka’dan Taşkışla’ya
Yaya giderim yaya
Unutulmaz dört günü
Verdik Zonguldaklı’ya

Bu tanrının işidir
Hem erkek hem dişidir
Kendisiyle barışık
Tamam elli kişidir

Doğası manzarası
Mimarının mirası
İlk iki günümüzü
Götürdü Mağarası

Mağaranın taşları
Akıtıyor yaşları
Sarkıt dikit diyorlar
Makyajıdır kaşları

Dizi dizi dereler
Derelerde seralar
Çilekler sepetlerde
İnek dolu meralar

Safranbolu’da evler
Dünya mirası devler
Yörükköy sade örnek
Görülmeye değerler

Dolaştık burunları
Seyrettik torunları
Baharın meltemiyle
Unuttuk sorunları

Gece karma eğlence
Seviyeliydi bence
Dışarıda erkekleri
Bekleyen var deyince

Kovulduk dışarıya
Tıpış tıpış ve yaya
Kerhen ve istemeden
Bölündük mü yarıya

Hanımlar kurt döktüler
Bizi böyle ektiler
Erkeksiz bir gecede
Sanki, teke tektiler

Topraklarına katan
Fatih Sultan Mehmet Han
Amasra’da uyanıp
Bura mı Çeşmi Cihan?

Demiş de Koca Sultan
Donya gözüyle bakan
Herkes ona hak verir
Gerçekten Çeşmi Cihan

Erikten Ereğli’ye
Herkülden Herakliye
Tavadaki mezgitten
Herkes bir kere yiye

Sağlam indik Devreğe
Dayandık bir değneğe
Bastonlarla benzedik
Karizmatik neneye

Kara elmas karası
Olmuş gönül yarası
Kömür şehitlerinin
Uhrevi manzarası

Keder geldi herkese
Kulak verdik bir sese
Hulusis Bey diyor ki:
“Ya hep böyle gitmezse? ”

Kaldığımız köy adı
Tatil Bakacak Kadı
Hayranlıkla karışık
Ağızda kaldı tadı

Güzel günler taçlandı
Geceler Aytaçlandı
Yönetim yengemizde
Büyük Başkan aklandı
Şimdi balık tavada
Gönüller hep duada
Tekrar buluşmak için
Ellerimiz havada

Bu sefer Afyon’dayız
Yine aynı tondayız
Eski dostlar birlikte
Hayırlı bir sondayız

Gelmeyenin tezi ne?
Aval aval gezine
Anlatalım onlara
Bu geziler hazine