Zonguldak dostsuzum bu günlerde
Yamurlar ve lağvarın dumanı boğmakta ruhumu
Martılar soğuktan evlerine sığınmış
Geceler deniz fenerleri vuruyor paslı tren vagonlarının üzerine
Ocaklarda ölen işçilerin ruhları dolaşıyor rat tepelerinde
Soğuk rüzgarlar geliyor rüzgarlıdan
üşüyen bedenim değil yorgun ruhum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Zonguldak şiirlerini ararken yoluma çıktınız ve şiirinizi www.ananne.net adlı sitemde yayınlamak için aldım..şimdiden izniniz için teşekkürler ;))
orhan kardeşim gerçekten kutarım seni nerden buluyorsun böyle lafları anlamıyorum helal olsun bütüksün orhan baba....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta