Cumhuriyet:
Aristo, cumhuriyeti; "Umumun menfaatini gözeten halk idaresi" diye tarif eder. Montesquieu ise, cumhuriyet rejiminde üç ana kuvvet (yasama, yürütme, yargı) bulunduğunu; bunların birbirine karşı bağımsız ve denetleme esasına göre işleyen, başında seçimle gelmiş yöneticilerin olduğu siyasi rejim olarak ifade etmiştir. 1789 yılında Fransa’da vuku bulan ihtilalle Avrupa’daki zalim krallık rejimlerine tepki olarak doğmuş bulunan cumhuriyet rejimi, zamanla cumhuriyete tamamen zıt rejimler tarafından, gerçek yüzleri örtmek için kullanılmıştır.
Cumhuriyetçilik fikri avrupa aydınlanmasıyla ortaya çıkmış ve giderek tüm toplumlar, tanrıların yer yüzündeki temsilcileri olduklarını inandırdıkları toplulukları yöneten egemen sistem kabuk değiştirerek, TANRILARIN yeni temsilcileri olarak ortaya çıkmıştır.
Öyleki; ilkel zamalarda kendi yaptıkları putlara taban YIĞINLAR bu kez, daha ilkel ve daha SAHTEKAR yöneticilerin gökyüzündeki tanrının YERYÜZÜNDEKİ temsilcileri olduklarına toplumu inandırmışlardır.
Ve tanrının yer yüzündeki temsilcileri; Halka rağmen, halk adına karar verer olmuş, bu mekanizma giderek MAKİNALAŞMIŞ. Ve temeline' ADALET DEVLETİN TEMELİDİR! diye kesin kırmızı çizgiler koyarak HAREMİLER saltanatı arkasına gizlenmiştir.
Bu HARAMİLER SALTANATININ özde adı DEVLETTİR.Özünde ve temeline İNSAN yoktur. İnsan sadece DEVLET için vardır. Cumhuriyet ve tüm diğer kavramlar İNSANIN bilinçini tutsak altına almak için kullanılmış KANDIRMACALARDIR.
Yaşadığımız bu coğrafya da durumun tarihçesi ne kısaca değinecek olursak eğer; Avrupa da yaşanan aydınlanma nın etkisinden ziyade, da ha çok oluşan güçlü ULUSLARIN etrafında irili ufaklı İŞ DE BEN DE VARIM demeye getiren EKONOMİK OLARAK küçük milliyetlerin ULUS olarak var olmayı diğer güçlü ULUSLARIN sömürgesi olmaktan geçtiğinin farkında ve buna DÜNDEN RAZI ve KABUL ederek yapılanmışlardır.
Tamamını Oku
