Zoka Şiiri - Dağlar Özügüç

Dalga ile dertlenip denizden vazgeçmez balık
Yaşamdan beklentileri kalmazsa balığın
O zaman dalgalı ihanet denizinden yorulur
Vurur kendini çengelli oltaya
Yer zokayı bilerek isteyerek bahtsız balık
Sonrada ibreti alem için asar kendini oraya
Yaşanan o son sessiz isyandan sonra
Defteri çoktan kapatmıştı dertli balık
Veda etti geceden yosun kokulu serin sulara
Çok koymuştu ona bu son sebepsiz ayrılık
Yaşanan bunca hatıralara inat
Unutmak mutlaka ve kesinlikle bir sanat
Olanlardan habersiz acemi avcı
Sevinir kendin şanslı sanır lacivert sularda
Bunları paylaşmak bile ne kadar acı
Birisi hicran ile hayata veda ederken
Diğeri oltadaki çırpınışa hayran kalır
Birinin kederi diğerinin sevinci olur
İşte bu böyle tahammülü zor bir dünya