Seni özleyince kalbim yetim bir çocuk gibi biçare kalıyor, seni özleyince esir alınıyorum kusatiliyor dortbir yanım direnemiyorum hergece binkez ruhum alınıyor sabaha yeniden diriliyorum, seni özleyince tükeniyor zaman dönmüyor dünyam nefes alamiyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla