çocuklar ölür..çiçekler solar..sürsede sevdalarımız.. gün biter gün karanlığa teslim olur..ne doğan güneş eskisi gibidir, ne dolunay titretir geceleri.. bir üşüme gelir çöker yanıbaşına..apansız bir titreme sarar benliğini.. yürekten nedensiz bir sancı peydahlanır.. dolanır damarlarında ılgın ılgın.. dağları özlediğin gelir aklına..özlediğin sevdalarınca.. tıkanır kalır bir düğüm boğazında.. hani dokunsan dökülecek bin bir gözyaşı.. ağlayamazsın.. donup kalmalık olmuşundur..dönüp te kalmamalık..
Yaşarsın yine de.. yaşarsın..nefes alırsın ta ciğerlerine işlemiş acı ile.. soluklanmışsındır.. tutunarak acılarına yürümeye başlarsın bir daha..bir daha.. Taa ki ulaşana kadar toprağın erkine, gökkuşağının huzuruna...
(Mavi Deniz/Önder Seyhan)
Bitirelemeyen Satırlar
Önder Atmaca
Kayıt Tarihi : 31.8.2020 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!