Ana, Baba, Gardaş, Evlât, Akraba
Ziyaret çün gittim Kabiristana
Önümdeki dua yüklü araba
Hepsi hasret kalmış bağı bostana
Hepisine ikram ettim bire bir
Sanki Cennet bahçesidir her kabir
İkrâm ı İlâhi rahmeti kebir
Hâli tasvir sığar mola destana
Sağ taraftakiler mesut bahtiyar
Herkesin yanında bir Burak’ı var
Beraberlikleri sırata kadar
Kimse bakmaz kedi diye aslana
Sol tarafa dönüp baktım vah dedim
Faydasızdır son demlerde ah dedim
Ğafurur Rahimdir ki Ellâh dedim
Hepsi üryan muhtaçtırlar fistana
Dedim: neyi ettiğiniz bahane?
Haydi bana hakikati söyle de
Sizdeki hâllerin sebepleri ne
Dedi: hangi birin söy’leyim sana
Oruç tutmaz idim aç kalmak niye;
Namaz kılmaz idim lüzumsuz diye
Mukaddesat körüydüm biteviye
Her bir şeyi kendi yapar insana
Mazluma mağdura muhtaca bakmaz
Yetimin gözüne bir kandil yakmaz
Umman olsam müslim kanala akmaz
Tağut ettim uyar idim şeytana
Dedim kurtar beni burda boğuldum
Dün Tağutum idin seninle oldum
Ellâh’tan korkarım dedi kovuldum
Ben değil sen boğdun seni hüsrana
Bu ana dek hilâfına gitmedim
Onu toprak beni ataş dan dedim
Yarattın diyerek Secde etmedim
Cennetten kovulup geldim cihana
Yalanı riyayı başa taç ettin
Nefsi Emmâre’ nin ardından gittin
Cimri hasletinden çirkefte bittin
Bir kez bile bakmadın ki Mustana
Sen günde beş defa isyan edersin
HAKK’ın emri hilâfına gidersin
Belândan Ellâh beni esirgesin
Kendin kendine ettin anlasana
İSLÂMİ bu sırra akıllar ermez
ELLÂH bile bedâvâ bir şey vermez
Tasadduk bilmeyen Cennete girmez
ÂDEM’ le Kâbil, Habil’den bu yana
Kayıt Tarihi : 1.12.2025 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!