Ziyaret Güzeli Şiiri - Ahmet Yiğittop

Görmüştüm gençlikte bir taze güzeli,
Dendi Ziyaret’den, sormadım neydi adı?
Giymişti çatması kırmızı kareli,
Ceylan bakışlı dilber beni avladı.

Üzüm gibi gözlerde, kalem kaşları
Uzanmıştı ok gibi kirpik kıvrımları.
Dermek isterdi insan, elma yanakları,
O kiraz dudaklar görenleri yakdı.

Evimizin önünde gezindi biraz,
Misafirdi, sülün gibi süzüldü biraz.
Kara saçlarına el atıp, topladı biraz,
Gitti de gençliğimi ayazda birden bırakdı!

Yüzü ayın on beşi, öyle güzeldi,
Yürürken zannettim, kalbim titredi.
Göz kamaştırıcı, kendi heykeldi,
Bilmem ki kimin gönlüne dolandı?

Gülünce zannettim, güller açıldı,
Miski amber rayihalar saçıldı,
İnci gibi dişler, gözler kamaşdı,
Yaktı geçti, yüreğimi dağladı.

Öptü annemin elini, sonra sarıldı,
Kırk yıllık dost gibi, hürmetle ayrıldı,
Kudretten mayası sağlam karılmışdı,
Boy, pos, endam, Rabbim ona uyarladı.

Göremedim hiç, bir daha kendisini,
Ferhat gibi süremedim dağda peşini.
Yitirmiştim ahuyu, bulamadım eşini,
Unutamadım, kalbimi yakan o afadı!