kapı çaldı, aldırmadım.
tek başıma bağdaş kurmuştum.
tek başına bağdaş kuran erkeklere aşık olan kadınları düşündüm. çoğu doğulular’dı.
taze akıtılan kan renginde bir grup bolşevikle konuştum, onları çok içimde bir yerlerde besledim, ne büyüdüler, ne küçüldüler. onlara isimler verdim, çeşitli ayetlerle örtüşüyorlardı.
çoğu çoktan soğuğa alışan kuzeyliler’di.
bir rüyanın içinde üryan dolaşıyordum, annem görse ben üşümeyeyim diye o rüyayı yakardı!
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta