yoksun,
ve ben alışıyorum artık buna.
senin gibi..
kendime yabancı bir ben gibi..
artık durup bakmıyorum,
seni ilk gördüğüm yere.
yürüyüp geçiyorum sadece.
gülümsemeni düşünmüyorum artık
……………. gülümsemeni..
yağmurun huzur veren tınısı,
seni hatırlatmıyor artık.
biliyorum,
artık başka gözlerde gülümsüyorsun
günün ilk ışıklarına..
zulamdaki umut tükenirken,
içimde bir çatlaktan
sızıyorsun günbegün,
tutamıyorum..
ne yazık,
unutuyorum seni.
zaman müstehzi gülümsemesiyle,
arsızca alıyor sormadan,
senli anılarımı benden.
seni siliyor hafızamdan..
ve ben hiç direnmiyorum ona..
artık ziyanı yok..
Ankara, Eylül'07
Aslı ÖzeroğluKayıt Tarihi : 30.8.2007 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..düzeltmelerle, yağmurun ardından...
içimde bir çatlaktan
sızıyorsun günbegün,
tutamıyorum..
ne yazık,
unutuyorum seni.
zaman müstehzi gülümsemesiyle,
arsızca alıyor sormadan,
senli anılarımı benden.
seni siliyor hafızamdan..
ve ben hiç direnmiyorum ona..
artık ziyanı yok..
Her mısra yar dolu.Her mısra içten özenle seçilmiş duygular.Bu gün okuduğum En güzel, duygusal şiirdi.
TÜM YORUMLAR (4)