“Kim kalmış ki dünyada, ben de kalayım?
Allah’ım günahımla, sevabımla huzurundayım.
Yıllarca dünya denilen serabın peşinde koştum, hâlâ da koşmaktayım.
Yoruldum, dinleneyim derken, baktım keşkeler yatağında uykudayım.
Ertelerken sürekli çalan alarmı, sözde yarın bambaşkayım.
Kabirde açarsam gözlerimi bil ki ey nefsim!
Ziyandayım…




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta