Ziyandayım... Şiiri - Devrim Tülay

'Vedadır beklenen...
Sancılı zamanlarımın, uykusuzluğumun sebebi'

Kocaman bir alemde
En karanlık odayı seçiyorum kendime
Silecekmiş gibi güneşin ve ayın ışığını yüreğimden

Kıyama duruyor aklım
Hesap vaktini vuruyor zaman
Vicdanım serzenişte
Aldığım infazı
Müebbete çevirmek çabasında beyhude ömrüm
Gözlerim aynada, yorgun suretimde...
_______Acıyorum kendime

Bilmiyorum hangi sayfada kaybettim tebessümü
Tüm kirlenmiş yaşamın içinde el yordamıyla arıyorum
Ki bir ışık yansıtsın kalan günlerime

Korkutsa da sessizliği beni
İçimdeki şose yollardan yürüyorum
Baharın ihtimal olduğu günceye...
Karşıma çıkan koca bir karanlık
Siyahın üzerine imzalar atıyorum defalarca, simsiyah
Matem havasında ruhum
Boğulmakta yine, yeniden

Kim tutabilir ki bu kör kuyuda sıkışmış ellerimi
Kime ısınır buz tutmuş bedenim
Ve
Kim açabilir ki?
Harabeye dönmüş yüreğimin
İçinde unutulmuş mabedimi

Bir mezar taşına ilişiyor gözlerim apansız
Son cümlemi kazıyorum üzerine...
'-Ben- kalamadım..ziyandayım..'

Devrim Tülay Aydın
08.03.2010