Ziyân Olur Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Bizi bu kadar da yoran nedir ki?
İnsân var sû-i zânda ziyân olur
Onbir ay fırtına boran nedir ki?
İnsân var ki nîsanda ziyân olur.

Örtbas edemezsin cinâyetini
Yitirmiş aklını dirâyetini
Âlem bilir duyar inâyetini
İnsân var ki ihsânda ziyân olur.

Yemeğin fazlası tavada kalır
Yolların gözleri sava'da kalır
Kişiliksiz sözler havada kalır
İnsân var ki lîsanda ziyân olur.

Apaçık insanlık öldü ne kaldı
Yapraklar döküldü gülde ne kaldı
Geçmişten bu güne elde ne kaldı
Sezâi hüsrânda cân ziyân olur.

Yüksekten korkarsan işin ne alpte
Kendinden korkanın işi ne harpte
Ateş tutuşmazsa her iki kalpte
İnsân var ki insanda ziyân olur..