Ziyan ettin bizi be sevdalım.
Her gün parçalayıp yüreğimi,
Aç köpeklerin önüne serdin.
Kanlı gözyaşlarım,
Yol yapmışken yanaklarımı kendine,
Sen bizi ziyan ettin…
Kulaklarım senden bir ses özlerken
Aç gönlüm buruşmuşken aşkının açlığından,
Sen bize ziyan ettin sevdalım…
Ruhum kafesinde darmadağın iken
Aşkla yanan gözler solmuşken
Sen feryadımı duymadın,
Kapadın gönül kapılarını bana
Sen bize ziyan ettin sevdalım…
Sen beni ziyan ettin be sevdalım…
31.12.2011
Canan UNCU KARAMAN
Kayıt Tarihi : 9.4.2012 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Uncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/09/ziyan-ettin-3.jpg)
Gönül koymayı gerektiren bir azı çekme ...Şiirin dili ile gerçeğin dili aynı telden çalmaktaydı.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)