Ziyan Edilmiş Sevgiler Atlası

Hangi zamanın sürgünüyüm bilmem
Ziyan edilmiş sevgiler atlasında
Dağıldım uzayan yılların eteklerinde
Sızlayan yanlarımla
Ne ben unutuldum bu yangın yerinde
Ne de kazdığın mezar.
Aşkın kutsanmışlığına sığınmak varken
Niye yasaklı sevdalar
Babil sürgünüyle sınanmış yalnızlığım
Ne yana dönsem bıçak sırtı
Batar
Duraklar, caddeler, sokaklar, şehirler
Yalnızlığa mahkûm hepsi birer birer

Yokluğun aynasına düşen gölgenin avuntusu…
Evvel ahir hafakan hep hafakan
Kaç an zaman oldu kaç zaman an
Bilmiyorum
Sıla mı yakar
Gurbet mi yürek burkan
Kendimden uzaklara çıkan kapılar
Her daim açık da
Sürgülü içe döndüğüm yapılar

Kaç sıla yaşadım adı memleket olan
Yine de ondurmadı hiçbir merhem
Acıyan yanlarımı

Mum gibi damladı şiirime kan
Gecede karanlık sustu…