Ziyan Şiiri - Basri Erdoğan

Ziyan olduk azizim
Kıymet bilmeyen ellerde…
Öldük, sessizce.
Cellatlarımızın yüreğinde
Toprağımıza çiçekler ektik
Adı "umut" rengi beyaz
Sevmediler çiçeklerimizi
Önce kurutup sonra kökünden kopardılar.

Talan ettiler vefa bahçemizi
Bir bukle ezahir için
Koca bir ömrü kuruttular.

Yazdıklarımı şiir sanmayın,
Kanayan yüreğimin yarasıdır.
Her kalem tutanı da şair sanmayın
Çoğu, dilsiz feryadın sahibidir,
Gönlü öksüz, yaralılardar.

Matematiğim
okul yıllarında da iyi değildi.
O gün sayılara
Bu gün de yanlış insanlara
değer vermişim.

Kalbimle çarptım hep hayatı
Kimi gün eksildim,
kimi gün bölündüm…
Ama hiçbir zaman
toplayamadım kendimi
Zirâ;
Etkisiz elemandı ömrüm.