Ziyân. Şiiri - Serkan Şahin 3

-Hakikaten insan, ziyân içindedir.-
Kur'an-ı Kerim [103; 2]

Allah affetsin, çiçekleri eziyorum postalımla...
Koklayamıyorum gülü, beni dikeni cezbediyor,
Hapsettim odama, İblis yatağımda uzanıyor,
Allah'a dost silahım, bana değil; kafama sıkıyor,

Allah affetsin, Ebu Cehil'e dua ettim namazımda,
Seccademe dokundukça küfrüm artıyor,
Omuzlarımdaki melekler mesaiye kalıyor,
Abdestimi zebaniler, pis şeytanlar aldırıyor.

Allah affetsin, başka ilahlar da var aklımda;
Günün beş vakti ezan değil, marş dinliyor.
Kâbe'yi değil, kendi mezarını tavaf ediyor;
Çürüyor, eriyor, bitiyor; galiba ziyân oluyor...