Ziyan Şiiri - Sema Ağılcı

Kırıktı bu hayat
Bilmem bu tozlu yollar kaç kere ezecek bağrımızı.
Yalnızım, soğuğum biraz da üşüyorum anne.
Örter misin ağrılarımın üstünü bu gece?

Doluyum biraz kırığım, tadım acı.
Güller ben koklayamadan soldu anne.
Anne! Hayatı kaçırıyorum.
Her yerimi çizen ağaç dalları gibi geçiyor hayat önümden.
Çırpınıyorum anne, korkuyorum.
Bu dallar seni de çizmiş anne, görüyorum.
Affet anne, yeniliyorum.
Biliyorum seversin beni yine de,
Ziyan oluyorum.

Yaşamak isterken dallarım herkesi yaralıyor anne.
Anne, beceremiyorum.
Kollarında uyut beni anne.
Çocukluğumu hatırlayamıyorum,
Kollarında uyudum değil mi anne?

Özlemeyi sevmiyorum anne.
Bu özlem çekilmiyor.
Sahi, sen yaşamayı becerebildin mi?
Öğret bana anne.
Her şeyi senden öğrendim.
Öğret bana,
Nasıl yaşanır bu hayat? Öğret.