Ziyan Şiiri - Celalettin Turan

Kimse bilmez kasabalı şairlerin
yalnızlığını.
Bir metropol varoşu,
Muhafazakar bir banliyöde
çektiği varoluşsal sancıları.
Oysa ne aydınlık düşlerim vardı.
Yoksul bir halkı kurtaracaktım
yetim yalnızlığından.
Şimdi hayınlar çevrelemiş etrafımı.
Gökyüzüm sadece bulut,
düşüncelerim tağut.
Ölsem haberin olmaz.
- ziyan olurum.

Dili olsa da konuşsa
çaput bağladığım ağaçlar,
coşkun akan bu nehir.
Temizlenir mi bünyeye işlemiş
bunca kir.
Ölsen haberim olmaz
- ziyan olursun

Yüreğinin tam ortasında
mayın patlamış kadınlar
Ve yüreğinin tarlasına
mayın döşemiş adamlar,
birbirine hasretken
kim tutar eteğinden ayrılığı.

Ve baykuşlar konar
harabe gönüllere
Elindeki tahta tüfekle nöbetteki asker,
bir hasret türküsü söyler.
Yürek sızlatır.
- ziyan oluruz.