Ziyan Şiiri - Ahmet Mücahit Belet

Koyma kimseyi gönlüne olur halin yaman
Koyacaksan  sabır ister bu yol taktire şayan
Sabır yoksa sende girme bu yola en baştan
En önce sana lazım olan kadere iman 

Sakın dünyalık sevgiye aldanma can
Rabbin huzuruna çıkınca olursun ahû figan
Bu  gelip geçici dünyada aldanma şeytana
Gün gelir toprak olur çürür gidersin sakın ha can

İnsanlar çok değişti işte ahir zaman
Kimse kimseyi sevmez oldu nerde kaldı din iman
Savaşlar çoğaldı oldu kardeş kardeşe düşman
Kıyamet çok yakındır bunu unutma aziz müslüman

Her nefis ölümü tadacaktır söyledi kuran
İnsanlar uykudadır ölünce uyanırlar dedi nebiyy-i zişan
Buna rağmen çoktur ölümsüz gibi yaşayan  Bir kurtuluştur ölüm kurtulur anlayan

Zülm etme kimseye yoksa sen olursun ateşte yanan
Kıyamet kopar helak olur islamiyete uymayan
Ne güzel insandır mevlana hakikatleri yazan
Dinle mevlanayı Sanmaki yoktur öbür cihan

Sokaklar doldu ehl-i dalalet ve gafletle
Çok nadidedir artık uyan ahkâm-ı diniye
Günahkârlar çogaldı ya şefi'-ül müznibin
Sen ümmetine ahirette şefaat eyle