Bu hikayede bana susmak
Sana ise kabullenmek yakıştı.
Tercihimiz miydi muallak!
Ama kabullenmeliydik gerçeği
Bu gerçek ise yek…
Zaman hiç iyi gelmezdi bize,
Bize yakışmayan en çokta zamandı belki de.
Şimdi dönüp arkanı gidiyorsun ya
Ve sen giderken bir gitme bile diyememek,
Yakan bu canı en çokta!
Masumiyet masalları bize fazla!
Bilirim çocukken başladık yola
Masallarımız cebimizde.
Ya şimdi sona geldiğimizde?
Bütün kırılmışlıklar işte gözlerimizde.
Savrulmasaydık rüzgarın esintisinde,
Belki de bunca gözyaşı olmazdı ellerimizde.
Bu hikayede en büyük yalan bizdik belki de!
Ve bunca harabe içinde ziyanız ikimizde işte.
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 21:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/27/ziyan-52.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!