Bu şehirde bıraktığım günler tozlanmışken, bir gün
diyeceğim belki de, ıssızdır onun gözleri hala bir düş vakti, diye.
Oysa kucağındaydı deniz, bıraktığımda seni.
Şimdi solgun maviliğiyle ölüm, benimle eleele,
zamandan arda kalan teninin kokusu
tapınağımdır, bilmediğin zamanlarda