Ziyadesiyle Derdest Şiiri - Derya Kızılgöz

Yürek sızımsın
Canımı ruhunda damıttığım
Alın yazımsın
Hızla kovalayan değil
Koştuğum yönde karşımda duransın
Bu yüzden belki de
Ağırlaştı adımlarım
Ne bıkkınlık
Ne bezginlik değil
Dönüp dolaşıp geldiğim bahçenin kapısını açansın
Eksiltmiyor kıymetinden
Karşılaştığım olanca güzelliğin hayreti
Tanımadığım bir insanın irkilişinde gördüğüm aşinalıkta
Sen varsın
Silemiyor
Ne yaşanmışlık ne bir düş
Maluma tabi olanı

Herkesin birbirini
Bir şekilde konuşturduğu yerde
Suskunluğum
Yalnızlığa biçilmiş kaftandır
Yazarken sırmaladığım
Bu gidişte bir terslik yok
Tezatlık var
Başlı başınadır
Yol almalarda keşfine durduklarım
Ziyadesiyle
Derdest olanın

Gecenin boynuna geçirilen kementleri çözdüğüm
Sabahların her biri
Birbirinden ziyade güzelliğin
Seyrinde
Göz kamaştıran parlaklıktan dökülendir
İçe aydıklarım
Konuşurken eksilenin yerine
Susarak çoğalttığım
Cesaretin cüretinde
Ürkekliğin
Taşıdığı gizdir
Manasından taşırdığım
Hasret şu gönlümde har
Sızlıyor yara hep kanar
Yalnızlık namesidir aşkın
Sığmıyor yürek kabında dar