' Ziyade Olsun ' Şiiri - Gökçe Çora

Kaçıncı yanılışım bu!
Bir tekneye atlayıp da denizin, o en erişilmezin ortasında kaçıncı yalnız bırakılışım!
Gücüm yok..
Taakatim yok alıp da elime kürekleri çekecek..
Çekip de kürekleri geri dönecek!

Böyle biçare, böyle yalnız, böyle ıssız,,,,,,
Kaldım daha önce de evet ve ama bu hani tamda tamam derken bir kere daha işte!
Heveslerim, umutlarım, tüm mutluluklarım alındı yine ellerimden...
Çalan kim!
Kapıp kaçan kim...
Koşsanıza peşinden, yakalasanıza!

Kaybettim ruhumu, hükümsüzdür yazdım yüreğime kalın puntolarla, görüdünüz mü...

Düşününce şimdi nasıl da zor geliyor, hayat boyu süreceğini bildiğim o mahkeme kapısından girmek içeri..
Hakkımı aramaya kalkmak hiç bitmeyecek bir kitabın ön sözü olarak kalmak olacak, biliyorum!
Önsöz okunacak, sırası geçecek ama kitap hiç bitmeyecek!

Biliyorum......
Yaşadım çünkü!
O giriş paragrafındaki en afilli cümle oldum daha öncede...
Anlayarak okumak, okuduğunu anlamak öğretildi bana, girdiğim bütün türkçe derslerinde....

-- Ahhh çocukluğum.............
Ahhh kanayan dizlerim.........
Fasülyedenmiş verdiğin acı, yüreğim kanıyor artık,
Bilir misiniz acısını.... ---

Hepiniz mi kaçırdınız dersleri söyleyin!
Hep birlikte mi kaçtınız okuldan anlatın!
Nerdeydi aklım...

Kocaman bir sınıfın içinde, kahverengi bir sıranın üstünde, dev gibi bir yalnızlıkla oturuyorken kimdi gözlerimi kapatan, görmeyeyim diye daha en başından en sonunu!
Toplayıp da gücümü atabilseydim üstümdeki o karabasanı, görebilirdim şimdiki bu eşsiz yalnızlık senfonisinin ilk parçalarının yapa boza nasıl bitirmeye başlandığını taa o zamanlar...

Uzun cümlelerden sıkıldım!

İçerimdeki sızıyı kalabalık kelimeler eylemleriyle çoğaltmaktan yoruldum!

İçinden çıkamadığım bu kuyudan, çıkmak için güç aldığım her elin terkinden usandım!

Demiş ya kim dediyse işte;
-Herkes Hakettiğini Yaşar-

Ağzımın payını aldım...
Hakkımı da...
Mavi ütopyalarım iç ceplerimde,,,,
Ben çekiliyorum hayat
Ziyade olsun sana! ! ! ! ! !