Sevgi, saygı, barış ülkümüz bizim,
Hiç birinden ödün vermeyeceğiz.
Kardeşlik silahı süngümüz bizim,
Zalimlere boyun eğmeyeceğiz.
Yokluk karşısında etmeyiz tasa,
Bin bir güçlüklerle doğurdun beni,
Yemedin, içmedin doyurdun beni.
Zalimlere karşı kayırdın beni,
Uzat ellerini öpeyim anne.
Hasta oldum, baş ucumdan gitmedin,
Önüne koydular beyaz bir sayfa,
Kalem, fırça makas, boya verdiler.
Yaz, çiz, kes, karala dilediğince
Eserin olacak, işle dediler.
Önce dokun ona parmaklarınla,
En güzel kokulu çiçek nedir bilir misiniz?
Sinmiştir benliğine ömrün boyunca geçmez
Kolonyalar, lavantalar halt etmiştir yanında
Alın papatyalar, güller, sümbüller sizin olsun
Ben annemin kokusunu istiyorum dostlarım
Ben annemi istiyorum.
Sıcak ana kucağından çıkıp geldin karşıma,
Üzgündün, ürkektin, titriyordu bedenin.
Islak kirpiklerinin arasına bakarak,
Sana gururu ve korkusuzluğu öğrettim.
Kalem tutmaktan acizdi küçücük parmakların,
Dört yandan saldırıyor ecnebinin dölleri
Sinsice anlaşmışlar; Corc’u, Viç’i Möller’i.
Neslini kazıyorlar aman mı vereceksin?
Ne zaman kükreyerek kendine geleceksin?
İnsan hakları deyip Türk’ü katletmek nedir?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!