Hasretin içimde, resmin elimde,
Dalmışız sohbetin derinlerine,
Ne kadar gam-keder varsa dilimde,
Tek tek sıraladım, resimlerine.
Okşadım hepsini gözlerim nemli
SANKİ UNUTMUŞUM.
Gözyaşım bu sabah, oldu da dere,
Aktı sonsuzluğa yıka devire,
Yanıyormuş gibi, sanki yerküre,
Anılar bağrıma neşter attılar
SEN BEN VE İSTANBUL.
Terk ettiğin bu şehir, sanki bana mı, kaldı,
Dipsiz kuyular gibi, içime korku saldı,
Hani, sence İstanbul, efsaneydi masaldı,
Beni yok say, sil amma, O sevdiğin İstanbul
SEN FARKINDA DEĞİLSİN.
Serzenişim sitemim, özlemlerim hep sana,
Sen başkaydın, farklıydın, el’ler bunu ne bilsin,
Bu gün yarın diyerek, dönmedin gitti bana,
Kıydın yarınlarıma, sen farkında değilsin.
Bir gerginlik sonrası gelecek hiç bir güne
Hayâl kuramıyorsun, ben bunlara alıştım,
Gidişinden sonrayı, aldım da göz önüne,
Neden aramıyorsun, anlamaya çalıştım.
Öyle bir zordayım ki, o ayrılık çanları
SENİ ARADIM.
Bir zamanlar; dağdım, ırmaktım, yoldum,
Ayrıldık, üşüdüm; kar yağmur oldum,
Sis oldum; engine, indim kayboldum,
Çöllere döndükçe, seni aradım.
Kiralık yazılmış, eski camına,
Kime ne sordumsa, söylemediler,
Cevap alamadım ısrarlarıma,
Sadece, hiç sorma, gitti dediler.
Yalvarmam yetmedi hiçbir amaca
Dünya umrunda değil, yağmur yağsın kar yağsın,
Sokaklar senin artık, gezmelere doyarsın,
Maksadın ayrılmaktı, kavga-dövüş ver-yansın,
Muradın oldu sanma, bir kaç günde anlarsın.
Kış başlasın da seyret kapalı kapıları,
Söz birliği etmiş gibi seninle,
Resimlerin dertleşmiyor benimle,
İnanmazsın, belki ama, yeminle,
Sen gittin ya, onlar bunu anladı.
Kimileri çiçek çiçek kokuyor,
SEN VE İSTANBUL
Bir başına değilsin elimden kayıp giden,
Sendin bana daha çok İstanbul,u sevdiren,
Bu yüzden acım derin, şimdi ikiniz birden,
Gözlerimde tüttükçe ne ölü ne diriyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!