Ziya Arifoğlu Şiirleri - Şair Ziya Arifoğlu

Bakışların, bana neyi, Hatırlatır, bilsen oğul. Oskarımı, Elınımı, Sevemedim, neden oğul? Bethim bana, neden bakmaz? Gülleriniz niye kokmaz? Baban asla sizden bıkmaz. Bıkmaz,usanmaz oğul. Telefonum hiçmi çalmaz? Neden,Bethi, Oskar, Elın gelmez.? Taş yürekler bunu bilmez. Taş yürekli olma oğul. Sende,baba oldun, oğul. Oskarla,Elında canın, Karşılığı olur mu malın? Bunu sende bil oğul. Bugün bir rüya gördüm. Neden, niye, ağlıyordun? Oskar, Elın yanındaydı. Yüreğimi dağlıyordun. Şikayetim var, anama, Ondan sonrada babama. Belki benim emeğim yok ama. Onlar sana Ata oğul. Sen beni sevmesnde, Yüzüm,özüm görmesende, Ata, baba bilmesnde, Sen benim canımsın, oğul. Sağiken kıymet bilmeyen, Halım, hatırım sormayan, Hasta iken görmeyen, Mezarına gelmez oğul. 06.08.2011.Mersin

Bir zamanlar çocuktum
İlk annemi tanıdım
Babamı tanıdım sonra
Oynamak için düşmüştüm yollara
Anam eğitti beni
Babam büyüttü

Bu ayrılık zor geldi bana
Yokluğunca ağladım
Anlaşılan olmadığın zamanda
Yüreğimi bağlıyacağım

Bir rüzgar bir pus başladı aniden

Deniz dalgalı olur,
Güzel sevdalı olur.
Ben güzeli severim
Güzel dediğin arlı olur.

Sevda başa bela imiş.

Bir yel esti hangi yönden bilinmez.
Poyraz mıdır, garbi midir? hiç dinmez.
Hani umutlarım vardı, şimdi görünmez.
Dilerim Allah'tan,hayellerim, emellerim bölünmez.

Karlı dağlarından yine kar gelir.

Günaydın canlara,
Günaydın mihmanlara.
Günaydın ozanlara.
Günaydın tüm insanlara.

Tabiata günaydın,

Bir özlemim var beklerim,
Günüme günler eklerim.
Nedir derseniz?
Adı barış. barış derim.

''Gelin canlar bir olalım''denmiş,

Bir çiçek açmış gönül bağımda
Lale midir? sümbül müdür? bilinmez
Huyu güzel kendi güzel görünmez
Sevgisi de saygısı da benden silinmez

Bir çiçek açmış gönül dağımda

Bir mutluluk ağacı altında başlamıştı aşkımız.
Mevsim sonbahardı, aylardan eylül,
Saat beş otuzdört,
Henüz doğmamıştı güneşim.

Bağdaş kurmuştuk ulu ağacın altında.

Gözlerin geldi aklıma.
Dudakların,
Ellerin,
Gülüşün
Sonra sen geldin, ama,
Kalpsizdin.